Drukarnie

Następnie taka blacha jest naświetlana bardzo silnym światłem, w efekcie czego - dzięki zastosowaniu specjalnej światłoczułej substancji - w miejscach, do których dotarło światło, pozostaje obraz, a w miejscach zasłoniętych przez fotografię na negatywie tego obrazu nie ma. Dzięki specjalnym maszynom obraz z takiej matrycy drukarskiej jest przenoszony na papier. Inną metodą jest skorzystanie z wypukłej blachy drukarskiej. W trakcie jej przygotowywania tam, gdzie ma być kolor, powstają wgłębienia. Następnie taką matrycę pokrywa się farbą drukarską, a potem usuwa się jej nadmiar. Jak łatwo się domyśleć, pozostaje ona tylko we wgłębieniach. Przygotowanie takiej matrycy jest dość kosztowne, jednak opłacalne w przypadku bardzo dużych nakładów, na przykład do drukowania ogólnokrajowych gazet. Oczywiście na jednej matrycy drukarskiej nie zaznacza się wszystkich kolorów. Jedną blachę wykorzystuje się tylko wtedy, kiedy druk jest czarno-biały. Natomiast kolorowe wydruki wymagają czterech matryc drukarskich - jedna odpowiada za kolor żółty, druga za purpurowy, trzecia za kolor niebieskozielony, a czwarta za barwę czarną. Aby uzyskać różne odcienie barw, stosuje się różne odstępy pomiędzy "plamkami" kolorów. Dopiero gdy na papierze zostanie odbity obraz z wszystkich trzech blach drukarskich, możemy podziwiać kolorowe zdjęcia. Opisane powyżej sposoby przygotowywania matryc drukarskich pozwalają na druk płaski i wklęsły. Jednakże Gutenberg posługiwał się drukiem wypukłym. Przyczepiał on do matrycy litery w odbiciu lustrzanym i tylko elementy wypukłe stykały się z powierzchnią papieru. Tak wyglądało drukowanie przez 350 lat, a dopiero później powstał druk płaski.
Tagi: druk, matryca, tusz | Struktura strony